نظرات بلاگفا

وقتی میخوای برا یه وبلاگ بلاگفا نظر بذاری اگه رمز رو اشتباه بزنی

دیگه هیچوقت دلش باهات صاف نمیشه

چت کردن با خدا

نماز خواندن مثل چت کردن با خدا ست

موقع اذان که میشه خدا چراغ مسنجر رو روشن میکند هرکسی پی ام میدهد خداوند زود جواب میدهد و اندکی که از وقت نماز گذشت خدا میرود تا دعا هارا چک کند یعنی هنوز هستش ولی سرش شلوغه و پیام مارو میبیند ولی دیر جواب میدهد و میشود با دکمهbuzz  صدایش کرد و وقتی نماز وقتش تمام میشود و باید قضایش را بخوانی خدا افلاین شده است و دیگر دکمه buzz  هم تاثیری ندارد و انوقت است که باید برای خدا off بگذاریم تا هر وقت خدا خواست جوابش را بدهد.

پ ن:اینقدر گناه کار شده ایم که برای درست کردن ایمیل شماره تلفن ایران قابل قبول نیست

نقطه رهایی

وقتی امتحان های یک پسر  تمام میشود باید برود یک شربت ابلیمو درست کند بذارد توی یخدان یخچال و بعد برود سوار دوچرخه اش بشود و انقدر پدال بزند تا یه جایی درست زیر دنده اش شروع کند به تیر کشیدن و همینطور رکاب بزند تا به نقطه رهایی برسد هر چه درس و رنج توی بدن ادم است هری میرید بیرون و ادم احساس سبکی میکند و پشت سرش را نگاه که میکند میبیند که یک جیز لزج سیاه افتاده روی زمین و دست و پا میزند و این اسارت است که به تو نیاز دارد.این رنج است که به تو نیاز دارد.

به تو نیاز دارد...

اورانیوم 20 درصد

بیاوردی اورانیوم 20 درصد را بدهید این زبان بسته بخورد

جلوی پای ابجی اشتون

قربه الی عناد

روبه مسجد الاقصی

امریکا اکبر

23

جشنواره فیلم کن.

لیلا حاتمی

من دیگه حرفی ندارم.

شعر در مورد حسن جون

سلام.

این شعر رو خودم گفتم و با اینکه شعر لت و پاریه ولی خوب این نهایت چیزی بود که از من بر میومد

کو تخم مرغ مفتی

کو ان کلید که گفتی

کو عزت پاسپورتی

آی حسن جون،شنفتی؟

کو ان همه درایت

کو تدبیر و هدایت

ای نوکر کدخدا

گمشو برو،به خدا

گمشو برو به خونت

بشین بخور ناخونت

برو پیش اکبر جون

تو ویلاهای شمرون

بشین و نقشه بکش

برای اهل ترکش

برو به دانشگاه ها

با زره و کاتیوشا

بگو به ما،احمقا

سواد داری تو اقا؟

21

امریکا:همه گزینه ها روی میز است

ایران:

امریکا:حمله نظامی روی میز است

ایران:

امریکا:حمله نظامی همچنان روی میز است

ایران:

......

بخوانید در کیهان

موشک های ایران روی میز جا نمیشود

20

همیشه یک قدم عقبند

انتقاد با شناسنامه

انتقاد با شناسنامه

حاج عماد مغنیه

حاج عماد در شب های عملیات، متفاوت از قبل می شد. سطح هوشیاری اش بالاتر می رفت و افکارش در یک مسیر متمرکز بود. او مقداری نگران هم بود چرا که از شکستی می ترسید که ممکن بود ماه ها برنامه ریزی و آماده سازی را به هم بریزد. تحرکات او مانند دیگررزمندگان، بیشتر در زیر زمین بود و همین، روی رفتار آنها نیز تأثیر گذاشته بود؛ به عنوان مثال، من نمی توانم حتی دو ساعت زندگی در این حالت و تحرک با خودروهای ویژه و با اقدامات امنیتی پیچیده را تحمل کنم زیرا همه چیز باید با دقت کامل صورت می گرفت.